2. Mój kutas jest tak samo duży jak twoje ego.

Stałam i patrzyłam jak idzie. Wyglądał nieziemsko. Miał blond włosy i piękne oczy. Szedł ze swoimi znajomymi z ręką zawieszoną na jakiejś panience. Była ona za słodka by umawiać się z kimś takim jak ten chłopak. On był typem niegrzecznego chłopaka, który tylko czeka aż laski zaczną wystawiać dla niego tyłki i rozkładać nogi. Ona była delikatna, chociaż ubrana dość wulgarnie. Za nimi zauważyłam czterech innych chłopaków. Pierwszy z nich był wysoki i dobrze umięśniony, chociaż nie aż tak chudy jak reszta. Drugi miał kruczoczarne włosy i blond pasemko z przodu. Wyglądał jak młody gecki bóg. Opierał się na równie wysokiej jak on blondynce. Miała krótkie włosy z różowymi końcówkami. Żuła gumę i robiła balony. Trzeci chłopak miał kręconą brązową czuprynę i piękne dołeczki w policzkach. A czwarty… Cóż czwarty był chyba z nich wszystkich najnormalniejszy. Przynajmniej wyglądał normalnie. Trzymał za rękę mega chudą i wysoką brunetkę z kręconymi włosami. Szli prosto w naszą stronę. Odruchowo cofnęłam się i schowałam za Leonem, wyglądając zza jego ramienia. Zatrzymali się przed nami a Leon i blondyn zmierzyli się wzrokiem.

- Leoś. Co ja widzę. – powiedział lekceważąco blondyn, a dziewczyna przy jego boku się zaśmiała.

- Niall… - syknął Leon.

- Kogo tam chowasz? Nie widziałem jej wcześniej. – Powiedział Niall zaglądając za Leona. Postanowiłam stanąć koło mojego przyjaciela i spojrzeć Niallowi prosto w oczy. Gdy stanęłam koło niego chłopak zamarł. Ja w sumie też. Zastanawiałam się dlaczego wydaje mi się znajomy. Dopiero wtedy dotarło do mnie kim jest Niall. Niall Horan. Jego imię i nazwisko było dla mnie oczywiste. To był chłopak z którym spędziłam swoje dziecięce lata. Bawiłam się z nim i chodziłam do przedszkola. Był ode mnie o rok starszy. Zastanawiałam się co on robi w 10 klasie.

- Nancy McCarthy. – powiedział Niall. W jego ustach moje imię i nazwisko zabrzmiało jak obelga.

- Niall Horan. – odpowiedziałam mu tym samym tonem. Dziewczyna obok prychnęła i warknęła do mnie. Posłałam jej wyzywające spojrzenie. Odwróciła wzrok.

- Znacie się? – zapytał Leon.

- I to aż za dobrze. – powiedział Niall, a ja wykrzywiłam usta w sarkastycznym uśmiechu. – To jest Jade Thriwall. – wskazał na dziewczynę wokół której miał owiniętą rękę. – To jest Zayn Malik i jego dziewczyna Perrie Edwards. – powiedział wskazując na bruneta z pasemkiem i blondynkę z różowymi końcówkami. – Liam Payne. – Liam to był ten dobrze umięśniony. – A to Harry Styles, Louis Tomlinson i jego dziewczyna Eleanor Calder. – Harry miał loczki, więc Louis był tym najnormalniejszym a Eleanor była wysoką jak na mój gust anorektyczką.

- Miło mi. – odpowiedziałam lekeważąco.

Niall zbliżył się do mnie a jego przyjaciele odeszli w kierunku klasy w której mieli mieć teraz zajęcia zostawiając mnie wraz z dwoma braćmi Horan.

- Mój kutas jest tak samo duży jak twoje ego, skarbie. – powiedział mi do ucha. A ja prychnęłam mu prosto w twarz. Pokręciłam tylko głową i wyszczerzyłam mu zęby.

Leon stanął pomiędzy mną a Niallem. Rzuciłam mu pytające spojrzenie, ale mnie zignorował.

- Idź szukaj guza gdzie indziej. – odpowiedział do Nialla.

- Jeszcze z tobą nie skończyłem! – krzyknął do mnie Niall na odchodnym.

A więc tak się bawi chłopak z którym kiedyś mogłam siedzieć całe dnie i budować zamki z piasku na plaży. Westchnęłam.

- Wszystko w porządku? – zapytał się mnie Leon. Skinęłam głową. Położył rękę mi na ramieniu. – Oszukujesz.

Faktycznie, byłam w szoku, bo nie myślałam, że spotkam tu Nialla. A już w ogóle nie pomyślałam, że on mnie pamięta. Nie mogło do mnie dotrzeć to, że teraz jest potwornym chamem.

- Nie. Miałeś rację. – powiedziałam. Spojrzał na mnie pytająco. Ja się uśmiechnęłam. – Twój brat to kutas.

Zaśmiał się i wtedy podeszła do nas Blanca z Eveline. Uśmiechnęły się do mnie porozumiewawczo.

- Co tam? – zapytała Eveline.

- Właśnie miałam bliskie spotkanie z dawnym znajomym. – odpowiedziałam, a dziewczyny spojrzały na mnie pytająco. – Niall Horan.

- O kurwa! – krzyknęła Blanca. – Od ilu go znasz?

- Od kiedy miałam 4 latka. Bawiłam się z nim często w przedszkolu, a nasi rodzice naprawdę się przyjaźnili. Wyjeżdżaliśmy razem na wakacje i takie tam. – powiedziałam. A potem spojrzałam na Leona i dodałam: - Ale Ciebie nie pamiętam…

Leonowi zrobiło się przykro. To znaczy pamiętam jakiegoś małego chłopca, ale nigdy z nami nie wyjeżdżał.

- To dlatego, że nigdy mnie nie zabierali na wyjazdy. Tylko zostawiali w domu z babcią. Nie byłem im potrzebny. – wzruszył ramionami. Spojrzałam na niego zaciekawiona.

A wiec to tak wyglądała sprawa jeżeli chodzi o rodzeństwo Horanów. To Niall miał być tym kochanym i idealnym, podczas gdy Leon miał cierpieć. To było naprawdę paskudne. Szczególnie dlatego, że Niall jest teraz potworem, który nie ma uczuć.

Reszta lekcji naprawdę szybko mi minęła. Do końca dnia nie spotkałam Nialla. Bardzo się z tego faktu cieszyłam, bo nie chciałam by ktoś mi psuł humor. A on naprawdę był ostatnią osobą, którą chciałam dzisiaj widzieć.

Kiedy wróciłam do domu czekało mnie naprawdę duże zaskoczenie. W domu panowała dziwna atmosfera. Weszłam i zdjęłam buty, a kurtkę odwiesiłam na wieszak.

- Jestem! – krzyknęłam do rodziców.

- Cześć córeczko! – odkrzyknęła mi mama. – Chodź do nas! Mamy gości.

Jakich do cholery jasnej gości. Poszłam do pokoju i odłożyłam plecak. Umyłam ręce w łazience i poprawiłam włosy. Przebrałam się w dres i zeszłam po schodach. Poszłam do kuchni i nalałam sobie soku pomarańczowego. Potem udałam się powoli do ogrodu gdzie była moja mama z naszymi gośćmi. Przeglądałam po drodze Twittera i sączyłam sobie sok.

- Już jestem. – powiedziałam, gdy przeszłam przez drzwi. Dalej patrzyłam się w telefon i przewijałam mój time line.

- Czekaliśmy na ciebie. – odpowiedział mi całkiem znajomy głos.

Sok stanął mi w gardle. Podniosłam głowę i spojrzałam na fotel przy stole. Nie mogłam uwierzyć w to co widzę. Czułam na sobie wzrok mamy, bo pewnie uważała, że zachowuję się niegrzecznie nie witając się. Ale nie mogłam, bowiem w moim ogrodzie na moim fotelu siedział nie kto inny ale Niall skurwiel Horan.

__________________________________________________________________________________

2 Rozdział miał pojawić się wczoraj, ale niestety nie mogłam go dodać, bo późno wróciłam do domu.

Także dodaję go dzisiaj :)

Jeśli czytasz, proszę, zostaw po sobie komentarz!

Jest to wynagrodzenie mojej pracy x

Dziękuję :)